Nawigacja

Jubileusz SP Bisztynek 1946-2006 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2008/2009 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2009/2010 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2010/2011 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2011/2012 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2012/2013 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2014/2015 Wiadomości archiwalne z roku szkolnego 2014/2015 Zabytki w Bisztynku Historia Bisztynka Absolwenci Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Bisztynku

Historia

Jubileusz SP Bisztynek 1946-2006

 

 

 




„Nie za nas się to wszystko zaczęło i nie za nas się to skończy”przysłowie ludowe

 

  


Rok 2006 jest diamentowym jubileuszem Szkoły Podstawowej w Bisztynku. Chcąc zachować w pamięci przeszłość i jej wpływ na teraźniejszość, postaram się przybliżyć dzieje szkoły oraz przemiany, jakie w niej zachodziły przez dziesięciolecia.


 

 

 

 

 

Trzypiętrowy obiekt szkolny wraz z salą gimnastyczną został wybudowany przez Niemców w roku 1932 i przekazany do użytku publicznego w lutym 1933r. Przed wojną była tu szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym.

 

W czasie wojny mieścił się tutaj szpital polowy, a tuż po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe.

 

Powojenną organizacją nauczania zajął się przybyły do Bisztynka 10 września 1945r. pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945r. pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. Do pracy w Bisztynku ówczesny Inspektor Szkolny skierował Annę Gotycką oraz kierownika placówki – Karola Pawłowskiego.

 

1 października 1945r. nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska.

 

     Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946r. obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku.

 

W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych.

 

Wraz z napływem nowych osadników wzrastała liczba uczniów.

W roku 1950 do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski.

 

Ważnym wydarzeniem w roku szkolnym 1953/54 była uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Bisztynku imienia Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka.

 

Od połowy lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku kadrę nauczycielską zasilali absolwenci Liceów Pedagogicznych.

 

W kolejnych latach w placówce zachodziły liczne zmiany organizacyjne i gospodarcze. Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną.

 

     W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej.

 

    
Historycznymi wydarzeniami były:

 

- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru

-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i   Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu.

 

Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90).

 

Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych.

 

Początek lat dziewięćdziesiątych to bardzo ciekawy okres w życiu szkoły. W bardzo szybkim tempie zmieniały się przepisy prawa oświatowego, zmieniła się struktura Kuratorium Oświaty, likwidacji ulegały mniejsze zespoły Ekonomiczno-Administracyjne Szkół. To okres „wielokierunkowych” wędrówek dyrektora Teresy Wołkowicz-Maciorowskiej: na południe do Biskupca i mieszczącego się tam ZEAS-u, na zachód do Lidzbarka Warmińskiego do Delegatury K.O bądź też na północ do Bartoszyc, gdzie mieściła się siedziba naszego wizytatora. Brakowało tylko kierunku wschodniego. Jednak na krótko... Po likwidacji Delegatury KO w Lidzbarku Warmińskim przyporządkowani zostaliśmy do Delegatury w Kętrzynie. Był to również okres nieustających problemów finansowych. Nawet na bieżące funkcjonowanie placówki brakowało środków finansowych. A budynek szkolny wymagał remontu. Ciągłe awarie instalacji c.o., wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej oraz przeciekający dach to główne problemy gospodarcze tamtego okresu.

     Do tego jeszcze praca na II zmiany oraz zbyt długie oczekiwanie uczniów na odwóz były powodem przygnębienia i zawodowego zmęczenia.

 

Nadzieja na poprawę warunków nauki i pracy wiązała się z przejęciem szkoły przez samorząd lokalny – 1996 rok.

 

     W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski. Problem był tylko z pozyskaniem nauczyciela-anglisty z kwalifikacjami i chcącego pozostać w Bisztynku na dłużej. Przez kilka miesięcy pracował u nas obywatel Nowej Zelandii, który wędrując przez kraje azjatyckie do Europy Zachodniej zatrzymał się w Biskupcu, a dojeżdżał do naszej szkoły do pracy jako anglista.

 

Rok 1999 to reforma systemu edukacji i powstanie gimnazjum mieszczącego się w budynku naszej szkoły. Trudne warunki lokalowe, w tym również sanitarne nie pozwoliły na wyodrębnienie oddzielnych pomieszczeń czy kondygnacji nowej placówce oświatowej.

 

     Uczniowie najmłodsi przeszli do budynku przedszkola i tam też uczyli się przez kilka lat. W roku 2000 zlikwidowane zostały Szkoły Filialne w Wozławkach i Troszkowie, natomiast w roku 2001 ten sam los spotkał Szkołę Podstawową w Prositach. Przyczyną tychże poczynań i działań był niż demograficzny. Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki.

 

Odetchnęliśmy z ulgą, kiedy 11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego.

 

Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum.

 

Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum.

 

Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.

 

Kiedy obserwowaliśmy tempo i zakres robót, łatwiej było nam znieść kilkumiesięczne uciążliwości związane z nauczaniem w trzech obiektach na terenie miasta (tj. w budynku gimnazjum, budynku przedszkolnym i w Ośrodku Kultury i Aktywności Lokalnej) oraz ulokowaniem sprzętu i pomocy dydaktycznych w 26 punktach na terenie gminy.

 

Niezapomniane wrażenia z ostatnich dni października 2006r. .... większość tak uczniów jak i pracowników nie mogła „wyjść z podziwu”. Zmienił się układ i przeznaczenie pomieszczeń na parterze szkoły, sale lekcyjne odnowione, sanitariaty za każdym piętrze, odnowiona sala gimnastyczna, a przy niej kabiny z natryskami, w części pomieszczeń nowe meble...

 

Patrząc z zewnątrz na naszą szkołę, zauważymy nowe okna, drzwi wejściowe, wymienione pokrycie dachowe oraz zmiany w otoczeniu terenu przyszkolnego wraz z ogrodzeniem. Tylko mury pozostały z czerwonej cegły i pozostała nazwa ulicy, przy której mieści się szkoła – Kolejowa pomimo, iż od ponad 60 lat nie słychać tu już stukotu przejeżdżających pociągów.

 

Od 30 października 2006r. 292 uczniów oraz 24 nauczycieli może uczyć się i pracować w „starej szkole w nowym wydaniu”.

 

Przez mury naszej szkoły przewinęło się niemal 6 tysięcy uczniów i około 200 nauczycieli. To właśnie oni wpisali w historię szkoły wiele sukcesów i osiągnięć - tak w skali wojewódzkiej jak i krajowej. Nie sposób spisać wszystkich osiągnięć z tak długiego okresu działalności. Przytoczę tylko kilka wybranych przykładów świadczących o różnorodności zainteresowań naszych uczniów i możliwości ich rozwoju.

 

Spośród laureatów olimpiad i konkursów przedmiotowych wymienić należy:

 

- z języka polskiego - Maria Tomasik, Gabriela Żuk, Izabela Symanowicz (lata 80-te), Monika Zamkowska, Piotr Zawadzki, Iwona Podolecka, Aleksandra Podsiadło (lata 90-te) oraz Michał Buszkiewicz (2006r.). To zasługa również nauczycieli – Haliny Symanowicz , Danuty Garczyńskiej, Anny Wołuckiej i Jolanty Kanclerz;

 

- z języka rosyjskiego – w latach osiemdziesiątych: Barbara Pyrczak, Marzena Sićko i Katarzyna Firlej. Opiekunem była Urszula Wieńska;

 

- z geografii - Roman Kiliszewski, opiekun Teresa Wołkowicz-Maciorowska;

 

- z matematyki – Bożena Zdanowicz, Kamil Maciorowski (96r.), pod opieką Teresy Zielonki i Celiny Rutkowskiej;

 

- w Międzynarodowym Konkursie  Matematycznym „Kangur” Kamil Maciorowski zajął IV miejsce w 1995r. i dwukrotnie I miejsce (1997 i 2000r.);

 

- z fizyki – Mariusz i Piotr Dziawa oraz Ewa Matejunas (87r.), opiekun Piotr Henrykowski.

 

Wśród sukcesów artystycznych odnotować możemy występy chóru szkolnego pod batutą Romana Rapity, a następnie Jana Czerskiego. Autorem wielu sukcesów był utworzony 20.10.1982r. teatr szkolny „Kłobuk” z reżyserem i opiekunem Bożeną Ciborowską-Lipko i Grzegorzem Lipko.

 

Wpajaniem zamiłowania do sztuki i wyszukiwaniem talentów plastycznych od ponad 20-tu lat w naszej szkole zajmuje się Maria Buszkiewicz. To pod jej opieką uczniowie uzdolnieni plastycznie zdobywają laury w ogólnopolskich konkursach plastycznych m.in. „Świat widziany przez lupę” - Płock 1999r., „Europa w szkole” 1997r. i 1999r., „Kolory i uczucia” oraz „Praca człowieka i ja”. Z większości wymienionych konkursów prace naszych uczniów zakwalifikowane zostały do etapu centralnego w Ministerstwie Edukacji Narodowej.

 

Wyróżnione i nagrodzone prace w Konkursie „Ptaki” zostały wyeksponowane w Banku Ochrony Środowiska w Olsztynie (1998r.). Sukcesem zakończył się też udział naszych uczniów i ich wytworów plastycznych w Konkursie „Gacki 99” w Poznaniu, jak też w 2001r. „Okiem Ignacego Krasickiego”.

 

Logo Policji Warmińsko-Mazurskiej maskotka – umundurowany bóbr to również pomysł naszej uczennicy Marty Grabowskiej. Nagradzane są również prace plastyczne wykonywane przez uczniów w świetlicy szkolnej m.in. w konkursie krajowym „Mój przyjaciel pies”. Z nagród cieszą się uczniowie, jak również nauczycielka świetlicy Bogumiła Ryś. Czas oczekiwania dzieci na odwóz został pożytecznie wykorzystany.

 

W czasach kiedy w naszej szkole nie było możliwości korzystania z komputerów z dostępem do Internetu rozpowszechnione było wykorzystanie filmów dydaktycznych, których dystrybutorem był „Filmos” w Olsztynie. Przez kilka lat z rzędu w latach 80-tych szkoła nasza otrzymywała nagrody i wyróżnienia w konkursie „Z kamerą przez świat”, a osobą odpowiedzialną za przebieg tego konkursu była Teresa Wołkowicz-Maciorowska.

 

Lata 80-te to również okres wzmożonej działalności drużyn zuchowych i harcerskich w tym szczególnego zaangażowania opiekunów drużyn Danuty Zwierzchlewskiej i Jolanty Godlewskiej.

 

W tym też okresie uaktywniła się działalność szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego „Diabełki”, którego opiekunem była Teresa Wołkowicz-Maciorowska. Przynajmniej raz w miesiącu uczniowie naszej szkoły wyruszali na szlaki wędrówek pieszych, rowerowych czy tzw. Rajdy na raty i z każdej z tych wypraw wracali z nagrodami, wyróżnieniami oraz dyplomami.

 

Jednak najwięcej satysfakcji i sławy przynoszą rozgrywki i rywalizacje sportowe. Kolejni trenerzy-nauczyciele wychowania fizycznego: Edward Adamus, Elżbieta Adamus, Marek Dominiak, a obecnie Danuta Zwierzchlewska dbali i dbają o rozwój talentów sportowych.

 

W gablotach na korytarzach szkolnych oraz w kronikach szkoły znajdziemy szereg potwierdzeń szczególnych osiągnięć uczniowskich, a w tym między innymi:

 

- indywidualne osiągnięcia lekkoatletyczne (biegi na różnych dystansach, biegi przełajowe, skok w dal, rzut oszczepem, pchnięcie kulą) i nazwiska osób, często rekordzistów w województwie: Tomasz Borek (1993, 94), Dziawa Piotr (1989,90), Skrodzka Urszula, Lamkowski Waldemar, Siębor Waldemar, Skolimowski Maciej, Żaglewski Wojciech, Parobij Mariusz, Grendzińska Agnieszka, Ledwińska Anna, Gronkiewicz Marcin, Goc Grzegorz, Ledwiński Karol, itd.

 

- Poczynając od roku 1974 do chwili obecnej uczniowie naszej szkoły odnosili sukcesy w grach zespołowych: w piłce ręcznej, siatkowej, koszykowej i nożnej, w tym w ramach edycji „ Piłkarska kadra czeka”, „Coca Cola Cup”, „Z podwórka na stadion”, itp.

 

Na szczególne wyróżnienie zasługuje zawsze uśmiechnięta Małgosia Oleksik, obecnie uczennica kl. IV, która reprezentowała naszą szkołę i województwo w rozgrywkach ogólnopolskiej piłki nożnej dziewcząt w Krakowie w 2006r. w ramach edycji „Z podwórka na stadion” oraz Łukasz Chodorowski – jeden z najlepszych biegaczy (obok Tomasza Borka w dotychczasowych dziejach szkoły).

 

- Szereg osiągnięć odnotowaliśmy w innych grach zespołowych poczynając od I miejsca w województwie w roku 1974 w piłce ręcznej dziewcząt, w 1978r. I miejsce w piłce siatkowej dziewcząt z powielaniem sukcesów w latach następnych oraz wysokie lokaty w województwie w rozgrywkach zespołowych chłopców.

 

- Osiągnięcia sportowe naszych wychowanków nie zawsze kończyły się wraz z ukończeniem Szkoły Podstawowej. Wystarczy wspomnieć absolwentów, którzy rozsławili nasze środowisko sportowe: Łukasz Tumicz, Piotr Subocz, Marta Barcewicz, Tomasz Borek powielając swoje sukcesy poza naszą miejscowością.

 

Szkoła nasza jest mistrzem Warmińsko-Mazurskiego Biznesu Puszkowego.

 

W 2003r. zajęliśmy III miejsce w województwie w Konkursie „Ferie na sportowo, kulturalnie, bezpiecznie i zdrowo” organizowanym przez Kuratorium Oświaty w Olsztynie.

 

W szkole realizowanych jest szereg programów profilaktycznych, zdrowotnych i ekologicznych.

 

Uczniowie w godzinach popołudniowych mogą rozwijać swoje zainteresowania w kołach: informatycznym, teatralnym, języka polskiego, matematycznym, historycznym, plastycznym, przyrodniczo-krajoznawczym oraz w dodatkowych zajęciach sportowych. Obecnie realizujemy program zajęć dodatkowych w ramach „Wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży” dofinansowany przez Urząd Wojewódzki. Nad sprawnością i terminowością jego przebiegu czuwa wicedyrektor szkoły Anna Pietkiewicz.

 

W chwili obecnej w szkole zatrudnionych jest 24 nauczycieli, w tym 7 dyplomowanych, 12 mianowanych. 1 osoba jest ekspertem do spraw uzyskiwania stopnia awansu zawodowego nauczycieli, a 6 osób posiada kwalifikacje egzaminatora.

 

Za osiągnięcia w dziedzinie dydaktycznej i wychowawczej nauczyciele naszej placówki otrzymywali odznaczenia i nagrody w tym 2 osoby Kawalerski Krzyż Orderu Odrodzenia Polski, 22 osoby Złoty Krzyż Zasługi, 3 osoby Srebrny Krzyż Zasługi oraz 1 osoba Medal Komisji Edukacji Narodowej. 3 osoby zostały uhonorowane innymi odznaczeniami.

 

Tak jak w każdej szkole oprócz sukcesów dostrzegamy niedociągnięcia, kłopoty, a czasami też ponosimy porażki wychowawcze.

 

W roku podwójnego jubileuszu: 60-lecia funkcjonowania naszej placówki oraz 30-lecia wręczenia sztandaru dziękuję wszystkim pracownikom szkoły oraz jej absolwentom i uczniom za wkład w jej dorobek. Życzę wszelkiej pomyślności oraz zadowolenia.

 

 

 



Widok naszej szkoły z boiska (sprzed modernizacji budynku)





 

 

Kontakt

  • Zespół Szkolno-Przedszkolny w Bisztynku
    ul. Kolejowa 5, 11-230 Bisztynek
    spbisztynek@wp.pl
  • (0-89) 718 90 52

Galeria zdjęć