Kościół farny pod wezwaniem  św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa

Pierwotnie kościół farny w Bisztynku miał być pod wezwaniem św. Marty, ale biskupp Sorbom zmienił tytuł przy konsekracji kościoła na św. Macieja Apostoła. W czasie mszy konsekracyjnej podczas podniesienia Hostii miały upaść na ołtarz krople krwi i od tamtych czasów świątynia jest traktowana jako sanktuarium Krwi Chrystusa. Budowę gotyckiej świątyni uzupełniono wieżą wybudowaną w XVI wieku. Świątynia została rozbudowana w pierwszej połowie XVII  w. Kościół po dobudowie nawy północnej konsekrował ponownie dnia 4 sierpnia 1748 biskup Adam Stanisław Grabowski.  Po pożarze kościoła w 1770 r. i późniejszej odbudowie – w formie trójnawowej hali świątynię konsekrował 5 sierpnia 1781 biskup Karol Hohenzollern w obecności biskupa Ignacego Krasickiego . Obecnie świątynia jest trójnawową halą o ośmiu przęsłach w stylu późnego baroku.  Ołtarz główny jest w stylu rokokowym, a wykonany został przez Chrystiana Bernarda Schmidta z Reszla. Dziełem tego samego artysty są ołtarze boczne kończące nawę południową i północną oraz ołtarze boczne przy czwartej parze filarów. W kościele znajduje się gotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z II poł. XIV w. W ścianie północnej kościoła znajduje się kamienna tablica z herbem biskupa Szembeka z datą 1739 . Z obrazów w kościele na uwagę zasługuje portret Ignacego Krasickiego oraz dziewięć obrazów Apostołów. Ozdobą obejścia kościelnego są rzeźby postaci (naturalnej wielkości) dwunastu Apostołów ustawione na otaczającym kościół murze.

Brama Lidzbarska

Brama Lidzbarska jest jedyną zachowaną bramą z niegdyś istniejących trzech bram miejskich w Bisztynku. Wybudowana została w latach 1481-1547.  Brama ta ok. 1780 została obniżona i przebudowana w stylu barokowym.

Inne zabytki

* Kościół cmentarny pw. św. Michała z lat 1618 -1632 z dobudowaną wieżą i zakrystią w 1892 r.

* Plebania pseudogotycka z końca XIX w.

* Kościół poewangelicki z II poł. XIX w.

* Kamieniczki z XIX i XX w.